مبارزه با علف هرز

علف های هرز به عنوان عامل کاهش چشمگیر عملکرد اکوسیستم های کشاورزی شناخته می شوند . به دلیل نگرانی های محیطی و بهداشتی، تلاش هایی جهانی در جهت کاهش اتکاء به علف کش های سنتتیک که در کنترل علف های هرز مصرف می شوند، در حال انجام است . در این رابطه به عنوان مثال، پدیدة آللوپاتی، که به صورت آزادسازی مواد شیمیایی خاص توسط گیاه بیان می شود، به عنوان یکی از راه های موفقیت آمیز برای مدیریت پایدار کنترل علف های هرز مورد پیشنهاد بوده است . استفاده از آللوپاتی برای کنترل علف های هرز می ًتواند هم مستقیما با استفاده از اثرات آللوپاتیک متقابل طبیعی، به خصوص گیاهان زراعی، یا با استفاده از ترکیبات شیمیایی دارای خاصیت آللوپاتیک به عنوان علف کش های طبیعی صورت گیرد . در خصوص مورد اول، تعداد زیادی از گیاهان زراعی به واسطۀ استعداد بالقوة آللوپاتیک می توانند به عنوان یک پوشش، خفه کننده و گیاهان کود سبز برای مدیریت علف های هرز به واسطۀ ایجاد دست کاری های مطلوب در 
شیوه های و الگوهای کشت و زرع مورد استفاده قرار گیرند . این می تواند به نحو مناسبی به صورت انتخابی در تناوب و یا کشت مخلوط با گیاهان اصلی در راستای مدیریت علف های هرز هدف ( شامل گونه های انگلی ) قرار گیرد . حتی گیاهانی که بقایای آن ها جهت مالچ پوششی به کار گرفته می شوند نیز می توانند فواید موردنظر را ارائه نمایند . آللوپاتی نه تنها علف های هرز خشکی زی، بلکه حتی برای مدیریت کنترل علف های هرز آب زی نیز می تواند به نحو مناسبی مورد استفاده قرار گیرد . مواد شیمیایی دارای این خاصیت در گیاهان عالی تر و نیز در میکروب ها می ًتواند مستقیما در کنترل مدیریت علف هرز بر اساس الگوی علف کش ها به کار گرفته شود . اثربخشی زیستی این مواد می تواند به واسطۀ تغییرات ساختمانی یا ساخت نظایر شیمیایی آن ها افزایش یابد . به علاوه، در راستای افزایش توان آللوپاتیک گیاهان زراعی، پیشرفته ای چندی با استفاده از بیوتکنولوژی یا ژنومیکس و پروتئومیکس صورت گرفته است . موفقیت در این زمینه می تواند با ساخت 
مواد شیمیایی دارای خاصیت آللوپاتیک و یا تولید گیاهان تراریخته با ژن های خارجی رمزگذاری شده برای تأثیر آللوپاتیک روی یک علف هرز خاص افزایش یابد . در خصوص مورد اول، هردو روش اصلاح متداول نباتات و روش های ژنتیکی و مولکولی مورد استفاده هستند . اگرچه، در شرایطی که روش های متعارف اصلاح نباتات کند و مشکل می باشند، تأکید بیشتر بر استفاده از فن آوری های جدید نظیر نشان گرهای مولکولی و انتخاب گیاهان به کمک آن ها می باشد . هرچند پیشرفت در این زمینه کند بوده است، با این حال پاره ای نتایج امیدبخش به دست آمده، چشم انداز آینده را روشن کرده است . در این مرور سعی بر بحث بر روی همۀ جنبه های این مسأله برای مدیریت موفقیت آمیز کنترل علف های هرز بوده است .